رفتم حرم مطهر رضوی برای زیارت
اول تو یه رواق نشستم و دیدم تهی از هر خواسته ای هستم
حضرت فرمودند چقدر بی ذوقی که نمیتونی برای خودت خواسته ای یا دعایی داشته باشی.
به خودم فکر کردم دعایی برا خودم بکنم بلافاصله گفتم ولی برای همه دعا میکنم
رفتم دور ضریح ایستادم و حدیث کساء رو خوندم در حین حدیث به این فراز که رسیدم ` که میگه هرکسی تو این جمع باشه خدا هم و غم رو ازش می‌بره ` اشاره کردم به خدا و گفتم تمام کسانی که تو ضریح هستند بعد گفتم تمام کسانی که توی حرم مطهر هستند شامل این دعای من بگردان ، حدیث خوانده شد رفتم برای خروج گفتم آقا کلامی نبود بگید... حین خروج شنیدم با گریه می‌فرمایند دوست دارم سرم رو سینه ات بگذارم تو تو قلب ما جا داری همینطور که می‌فرمودند منم عرضه داشتم همچنین آقا جان شما نیز در قلب ما جای دارید گفتم خدایا هر کسی از شیعیان بعد گفتم هر کسی از مسلمانان مظلوم و یا ... بعد گفتم هر انسان عادلی که نفس انسان دوستی داره و برای بهتر شدن زندگی بشریت تلاش می‌کنه و میشه بهش تکیه کرد رو خدا هدایت و کارش رو درست کنه شنیدم فرمودند جایی نشنیدم چنین دعایی کنند دعای شما پذیرفته شده و اجابت شد
